Menu wortalu
Mikołaj Smoczyński. ,, Przedmiot, Przestrzeń Fotografia'' w MOCAK w Krakowie
- Szczegóły
- Mirek
- Kategoria: Wystawy
- Odsłony: 14099
17 października 2014 r. w Galerii Alfa MOCAK Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie odbędzie się wernisaż wystawy prac Mikołaja Smoczyńskiego pt. ,,Przedmiot, Przestrzeń, Fotografia''.
Pierwsza z serii wystaw w MOCAK-u prezentujących dorobek artystyczny Mikołaja Smoczyńskiego, oparta w całości na dziełach sztuki i zbiorach archiwalnych, które Muzeum w 2011 roku otrzymało w darze od spadkobierców artysty.
Ogniwem łączącym eksponaty, które zostaną zaprezentowane na wystawie, są projekty site-specific Smoczyńskiego: unikalne konstrukcje przygotowywane z myślą o konkretnych przestrzeniach. Pokażemy przedmioty z archiwum artysty, będące w przeszłości budulcem tych realizacji. Zestawimy je z czarno-białymi zdjęciami autorstwa Smoczyńskiego, znacznie wykraczającymi poza ramy jedynie dokumentacji fotograficznej i stanowiącymi niewątpliwie autonomiczne dzieła sztuki.
Fot. Mikołaj Smoczyński
Fot. Mikołaj Smoczyński
Fot. Mikołaj Smoczyński
Fot. Mikołaj Smoczyński
Fot. Mikołaj Smoczyński
W Kolekcji MOCAK-u znajduje się ponad tysiąc prac autorstwa Mikołaja Smoczyńskiego, w tym 45 obrazów oraz szkiców do obrazów, 36 autorskich plakatów do wystaw, 992 odbitki fotograficzne zebrane w 47 cyklach. Na archiwum artysty składa się 4080 negatywów, 2064 diapozytywy, a także notatki, części zdemontowanych instalacji, dzieła nieukończone lub w procesie, projekty plakatów, odbitki próbne, ukazujące proces powstawania dzieła, oraz dokumentacje fotograficzne wystaw.
Smoczyński pozostawił także teksty teoretyczne, w których szczegółowo analizuje swoje realizacje, opisując ich stronę wizualną, odsłaniając swój proces myślenia, podpowiadając drogi interpretacji. W roku 2013 roku MOCAK wydał publikację Czas przeszły, składającą się z zakomponowanego przez artystę wyboru tekstów Komentarze do prac zrealizowanych w latach 1980–1999 (autoreferat) i albumu fotograficznego Zbiór.
Mikołaj Smoczyński (1955–2009) – związany z Lublinem, gdzie mieszkał i pracował od czasu studiów (1975–1979) na UMCS. Twórca instalacji site-specific oraz monochromatycznych fotografii, które nierzadko stanowią kreacyjny zapis jego działań w przestrzeniach galeryjnych. W twórczości artysty z trudem oddziela się działalność rzeźbiarską od fotografii eksperymentalnej.
Swoje prace prezentował na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych, między innymi w San Diego (San Diego State University Art Gallery), Lyonie (E.L.A.C.), Nowym Jorku (Art in General Gallery, International Studio Program), Berlinie (IFA Galerie). Laureat wielu nagród, między innymi European Photography Award (1992) w Berlinie, i stypendysta, między innymi Quint Kirchman Projects (San Diego, 1991), Fondation d’Art de la Napoule, Memorial Henry Clews (La Napoule, 1993) oraz International Program Studio (Nowy Jork, 2001). Obecnie dzieła Mikołaja Smoczyńskiego znajdują się w zbiorach najważniejszych instytucji kultury w Polsce oraz w wielu kolekcjach zagranicznych.
Mikołaj Smoczyński, Przedmiot, przestrzeń, fotografia
Wernisaż: 17 października 2014 roku
Wystawę będzie można oglądać do 11 stycznia 2014 roku
MOCAK Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie, Galeria Alfa
Marek Piasecki ,,Miniatury'' i Roger Ballen ,,Apparitions''. Klisze wyobrażni w Galerii Asymetria
- Szczegóły
- Mirek
- Kategoria: Wystawy
- Odsłony: 13621
Galeria Asymetria w Warszawie zaprasza, w piątek 26 września o godz. 18:00, na otwarcie wystawy ,,Klisze wyobraźni'', na której zaprezentują swoje prace artyści: Marek Piasecki - ,,Miniatury'' i Roger Ballen ,,Apparitions''.
Fotografia jest pisaniem za pomocą światła, to oczywiste. Ale jak to często bywa z oczywistościami, również ta nie zawsze jest faktycznie stawiana przed oczy. Niewiele fotografii wychodzi bowiem poza traktowanie światła jako narzędzia, którego używa się do ukazania kształtów rzeczywistości. Jeszcze mniej czyni z niego swój główny temat, zagłębiając się w jego intymne zakamarki, a nawet jego popędy. Miniatury Marka Piaseckiego wychodzą zaś od założenia, że światło nie tylko rozświetla rzeczy, rozjaśnia je i prezentuje w ich pełnej okazałości. Światło bowiem jest także źródłem przemocy, bywa żywiołem katastroficznym. Badanie jego dramatycznych perypetii oznacza więc konieczność odkrywania zarówno jego twórczego, jak i niszczycielskiego potencjału. Eksperymenty Piaseckiego polegają przede wszystkim na wywoływaniu – w niezwykle ograniczonej przestrzeni – takich świetlnych wypadków i na prezentacji ich wizualnych efektów.
Fot. Roger Ballen
Prace te nie są fotogramami, w których konkretne przedmioty odciskają swoje kształty na światłoczułym materiale. Piaseckiego interesują bowiem w Miniaturach nie tyle formy rzeczy, ile samo ich zjawianie się, zanim jeszcze zyskają określone kształty i rozpoznawalną tożsamość. Owo zjawianie się jest jednocześnie intymnym zazębianiem się światła i ciemności, z którego wyłaniają się obrazy dosłownie wypalane na papierze. Zjawisko, samo zjawianie się rzeczy oznacza więc jednocześnie narodziny obrazu-zgliszcza, jest śladem katastrofy dotyku, która pozostawia po sobie nieskończoną różnorodność krystalizacji, przebarwień, załamań czy spiętrzeń. Prace te to długa seria drobnych, pięknych katastrof, które stanowią wizualne świadectwo łamliwości światła, a zatem także kruchości świata.
Miniatury określane są najczęściej jako prace wykonane „techniką mieszaną”. Sam artysta szukając właściwego określenia na ten rodzaj procedury nazwał je z kolei „malarstwem chemicznym”. Można by powiedzieć, że mamy tutaj do czynienia nie tylko z techniką mieszaną, ale także z „techniką mieszania”, która w równym stopniu obejmuje malarstwo, fotografię czy rzeźbę (obraz powstały z dotyku, gestu). Kilka prac wydaje się przypominać jakieś archaiczne, zdegradowane przez czas przykłady action painting. Ale czyją akcję, czyje działanie można tutaj dostrzec? Te drobne obrazy stanowią ślad działania dokonującego się pomiędzy podmiotem a przedmiotem, między światłoczułym materiałem a gestem dotyku, który oznacza – w tym szczególnym przypadku – zarazem uraz, zniszczenie, jak i rozświetlenie. Ich nierozdzielność. Innymi słowy mamy tu do czynienia z rodzajem akcji interwału. Można nawet powiedzieć, że Piasecki tworzy oryginalny model reaction painting, gdyż każde działanie jest tutaj przede wszystkim reakcją, zarazem chemiczną i wizualną, światłoczułej powierzchni na zewnętrzną intruzję.
Fot. Marek Piasecki
Te drobne katastrofy pokazują też, jak każde załamanie, zasadniczą antynomię czasu. Nic dziwnego, że niektóre z Miniatur mogą kojarzyć się zarówno z dziecięco-archaicznym kodem wizualnym Paula Klee, jak i ze żłobionymi na murach graffitti ze zdjęć Brassaïa. Sam Piasecki przecież tworzył zdjęcia postrzępionych i porytych miejskich murów, aby potem w zamkniętej przestrzeni eksperymentu tworzyć świetlne graffitti na miniaturach. Podobieństwo tych gestów sięga wbrew pozorom bardzo daleko. Już Brecht zauważał, że napis na murze pozostawiony przez umykającego rewolucjonistę – choć efemeryczny i wykonany w pośpiechu – odsyła do uniwersalnego i wiecznego wymiaru historii. André Breton z kolei, definiując „konwulsyjne piękno” nowoczesnej sztuki podkreślał, że oznacza ono jednoczesną pochwałę spontanicznej energii momentu i trwałości kryształu. To samo dzieje się w miniaturach Piaseckiego: to efekty chwilowego kontaktu dwóch powierzchni, który pozostawia po sobie formy wizualne przypominające wielowiekowe skamieliny czy geologiczne przekroje. W tych pracach coś tak ulotnego i kruchego jak dotyk zyskuje rodzaj długiego trwania. I staje się skamieliną światła.
Paweł Mościcki
Marek Piasecki (1935-2011) zajmował się fotografią, grafiką, malarstwem oraz rzeźbą. Wiele jego dzieł sytuuje się na pograniczu uprawianych przez niego dziedzin, co utrudnia ich jednoznaczną klasyfikację. Znany jest przede wszystkim jako twórca przestrzennych konstrukcji (skrzynek, w których umieszczał rozmaite przedmioty ze swej kolekcji), oraz bliskich surrealistycznej poetyce fotomontaży i fotografii lalek. Na te serie zapoczątkowane ok. 1959 składały się m.in. zdjęcia robionych przez artystę asamblaży wypełniających jego niezwykłą pracownę-habitat, a także rejestracje scenek z udziałem lalek - chirurgiczne zabiegi, rozmaite ingerencje w ich anatomię.
Do najbardziej rozpoznawalnych należą jego abstrakcyjne, powstałe w wyniku eksperymentów na materiałach światłoczułych, heliografie, tworzone od 1955 roku. To odbitki szklanych negatywów, na których Piasecki rozlewał ciecze, robił zadrapania i eksperymentował. Abstrakcyjne heliografie będące niezwykle oryginalną i indywidualną recepcją malarstwa informel pokazywane były m.in. na II Wystawie Sztuki Nowoczesnej będącej najważniejszym przeglądem plastyki awangardowej w Polsce okresu „odwilży”. W latach 50. artysta eksperymentował również z techniką makrofotografii oraz tworzył fotogramy przez bezpośrednie działanie na papierze fotograficznym. Z połączenia tych technik z collagem i rysunkiem powstały tzw. miniatury – serie pełnych absurdu i czarnego humoru maleńkich plansz.
Istotnym punktem odniesienia dla wszystkich dziedzin twórczości Piaseckiego było jego doświadczenie jako dokumentalisty. Fotografią – zarówno reportażem, jak portretem, aktem, a także pejzażem – zajmował się intensywnie począwszy od 1954 roku. W całej twórczości artysty, a w szczególności w tej dziedzinie, ujawniają się jego filmowe fascynacje włoskim neorealizmem oraz filmem dokumentalnym tego okresu – widoczne w tematyce zdjęć, skoncentrowanych na rzeczywistości ubogiej oraz sposobie kompozycji - pozornie przypadkowe kadry, ucinanie kompozycji).
Bogata i oryginalna twórczość Piaseckiego – w Polsce zapomniana na wiele lat w związku emigracją artysty od 1967 mieszkającego w Szwecji, odkrywana ponownie w ostatnich latach, cieszy się wciąż rosnącym zainteresowaniem. Jego prace znajdują się w publicznych zbiorach w Polsce i Szwecji, a także licznych kolekcjach prywatnych.
Roger Ballen (ur. 1950) to jeden z najbardziej rozpoznawalnych współcześnie twórców fotografii. Urodził się w Nowym Jorku, od lat 70. mieszka w Johannesburgu, gdzie zaczął fotografować w latach 80.
Zasłynął konsekwentnie rozwijaną mroczną wizją człowieka. Przebijają w niej egzystencjalne lęki, słabości i aberacje. Czarno-białe cykle takie jak: Shadow Chamber, Boarding House, i Asylum of the Birds budowane jako wizualne alegorie często na drugim planie wykorzystują motywy rysunkowe.
Marek Piasecki Miniatury / Roger Ballen Apparitions
Galeria Asymetria, Dom Funkcjonalny, ul. Jakubowska 16, Warszawa
Otwarcie: w piątek 26 września o godz. 18:00, ekspozycja do 18 padziernika 2014
Wystawa w ramach Warsaw Gallery Weekend 2014
Piotr Bernacki. 40 lat pracy artystycznej. Wystawa w Centrum Kultury w Tarnowie
- Szczegóły
- Mirek
- Kategoria: Wystawy
- Odsłony: 14225
Tarnowskie Centrum Kultury zaprasza w środę 24 września o godz. 18:00 na wernisaż retrospektywnej wystawy fotograficznej Piotra Bernackiego. Wystawa będzie ukoronowaniem 40 lat pracy twórczej i połączona będzie z obchodami sześciu dekad życia autora.
Piotr Bernacki to osoba w Tarnowie bardzo dobrze znana, a wystawa, która będzie zaprezentowana w Galerii TCK pozwoli na jeszcze lepsze poznanie jego twórczości. Kilkadziesiąt fotografii, które wypełnią wszystkie sale galerii, pozwoli na prześledzenie twórczej drogi autora, poprzez różnorakie tematy jakie podejmował. Jak również będzie doskonałym przedstawieniem rozwoju warsztatu i stylu.
Przy tym także będzie to sentymentalna podróż w czasie i wycinek z bogatej historii fotografii, która w ciągu tych czterdziestu lat przeszła niejedną rewolucję.
Fot. Piotr Bernacki
Fot. Piotr Bernacki
Fot. Piotr Bernacki
Fot. Piotr Bernacki
Fot. Piotr Bernacki
Fot. Piotr Bernacki
Fot. Piotr Bernacki
Fot. Piotr Bernacki
Fot. Piotr Bernacki
Fot. Piotr Bernacki
Fot. Piotr Bernacki
Fot. Piotr Bernacki
Fot. Piotr Bernacki
Fot. Piotr Bernacki
Fot. Piotr Bernacki
Fot. Piotr Bernacki
Piotr Bernacki uczestniczył w ponad stu wystawach, zagranicznych i krajowych, między innymi w Stanach Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Holandii, Belgii, Turcji, Japonii, Francji, Czechosłowacji, byłym ZSRR, Nowej Zelandii, Węgrzech, Włoszech i Tajwanie. Zajmuje się fotografią kreacyjną i użytkową, fotografuje architekturę, pejzaż, akt i portret. Jest autorem dużej kolekcji fotografii tatrzańskiej.
Urodzony 22 września 1954 roku w Tarnowie. Absolwent Akademii Ekonomicznej w Krakowie. Członek Tarnowskiego Towarzystwa Fotograficznego od 1978 roku. Pełnił w nim wiele funkcji, był też przez kilka kadencji jego prezesem. Pracował w Polskiej Federacji Stowarzyszeń Fotograficznych, będąc jej wiceprezesem. W 1990 roku Międzynarodowa Federacja Sztuki Fotograficznej nadała mu tytuł Artiste FIAP (A. FIAP). Posiada także tytuł Artysta Fotograf PFSF, brązową i srebrną odznakę PFSF, medal 150-lecia fotografii oraz odznaczenia „Zasłużony Działacz Kultury” i „Zasłużony dla województwa tarnowskiego”. Jest członkiem elitarnego Związku Polskich Artystów Fotografików, Prezesem honorowym Tarnowskiego Towarzystwa Fotograficznego, V-ce Prezesem d/s artystycznych Tarnowskiego Towarzystwa Fotograficznego.
Wykonuje wszelkie prace fotograficzne z zakresu reklamy, fotografii katalogowej i użytkowej, zarówno w technice cyfrowej i tradycyjnej srebrowej. Specjalizuje się w fotografii studyjnej, a także w reportażach oraz fotografii architektury, wnętrz, obiektów przemysłowych. Ma na swoim koncie kilkadziesiąt okładek, kilkaset zdjęć ilustracyjnych oraz niezliczoną liczbę pack shotów. Zgromadzone doświadczenie i sprzęt pozwalają na realizację bardzo różnych projektów. Poza praca twórczą, zajmuje się także kształceniem młodych osób w dziedzinie fotografii, poświęcając im czas i uwagę oraz dzieląc się umiejętnościami i pasją.
Nagrody w konkursach fotograficznych:
III Nagroda – konkurs fotografii pt. „Rolnictwo Sądecczyzny” – Krynica ’80, Dyplom JKF Niezależni „Spotkania z fotografią” Jastrzębie Zdrój ’82, Wyróżnienie – konkurs fotografii pt. „Ojczyzna” Koszalin ’84, I Nagroda – konkurs fotografii pt. „Taniec w fotografii” Gdańsk ’84, Wyróżnienie – konkurs fotografii pt. „Pod słońce” Głogów ’84, Wyróżnienie – VI Biennale w technikach fotograficznych „Remis” Ostrów Wielkopolski ’85, Dyplom – VIII Międzynarodowy Salon Barwnych Przeźroczy „Dia-Pol” Radom ’85, Wyróżnienie – „Rzemiosło Kujawsko-Pomorskie, tradycje i dzień dzisiejszy” Bydgoszcz ’86, Dyplom Honorowego Wyróżnienia – Międzynarodowy Salon Fotografii Artystycznej „Venus” Kraków ’86, III Nagroda – konkurs fotografii pt. „Portret” Jelenia Góra ’87, Wyróżnienie – konkurs fotografii fantastycznej pt. „Alicja w krainie czarów” Wrocław ’87, Dyplom Międzynarodowej Federacji Sztuki Fotograficznej FIAP (Biennale FIAP – Miltenberg (RFN) ’87), III Nagroda – Ogólnopolski Konkurs Fotografii Artystycznej pt. „Zestaw autorski” Kraków ’87, Wyróżnienie – „Dni Fotografii” Świdnica Śląska ’87, Srebrny Medal – XIX Międzynarodowy Salon Fotografii Artystycznej „Venus” Kraków ’88, Wyróżnienie – konkurs poplenerowy Świdnica ’87, Nagroda – VI Międzynarodowy Salon Fotografii „Targa Baca Popolare di Bergamo” Bergamo ’88, III Nagroda – VI Międzynarodowy Konkurs Fotografii „Madonna dei Centauri” Cinefoto Club Gamondio ’88, Złoty Medal – XXXII New Zealand International Exhibition of Photography Hastings ’89, II Nagroda – Konkurs Fotografii Studyjnej Warszawa ’95, Wyróżnienie – konkurs fotografii pt. „Portret” Warszawa ’95, Srebrny Medal - „III Fotograficzne Mistrzostwa Polski” Warszawa ’96, Wyróżnienie – konkurs fotografii cyfrowej Warszawa ’98, Wyróżnienie – „VI Fotograficzne Mistrzostwa Polski” Warszawa ’99, Fotograficzne Mistrzostwa Polski 2000 Warszawa 2000, XX Międzynarodowy Konkurs Fotograficzny im. Jana Sunderlanda „Krajobraz górski” – Nowy Targ 2000, Ogólnopolski konkurs fotograficzny pt. : ”Psalmy Dawida” Tarnów 2000, Wystawa Jubileuszowa Tarnowskiego Towarzystwa Fotograficznego BWA – Tarnów 2002, Z fototeki TTF” Wystawa Przeglądowa Tarnowskiego Towarzystwa Fotograficznego MFK – Tarnów 2004, VII Międzynarodowy Konkurs Fotografii Cyfrowej Cyberfoto – Częstochowa 2004, Międzynarodowy Festiwal Fotografii FotoArt Festival pod patronatem Prezydenta RP Bielsko-Biała – 2005, VII Międzynarodowy Konkurs Fotografii Cyfrowej Cyberfoto – Częstochowa 2005, Wyróżnienie – XIII Międzynarodowy Konkurs Fotografii „Zestaw – Świdnica 2006, Wyróżnienie – XIV Międzynarodowy Konkurs Fotografii „Zestaw – Świdnica 2007, II Nagroda – XVI Międzynarodowy Konkurs Fotografii „Zestaw – Świdnica 2009.
Wystawy indywidualne:
Tarnowskie refleksje - listopad 1985, Akt i portret - grudzień 1985, To inny Tarnów - październik 1987, Miniatury lwowskie - maj 1988, Istambuł - wrzesień 1989, Pierwsza dekada - luty 1992, I to jest Ameryka - kwiecień 1997, Perspektywy - listopad 1999, Kalwaria - wrzesień 2000, X jubileuszowa wystawa Tarnów z perspektywy - październik 2000, Jan Paweł II w Tarnowie - kwiecień 2005, W poszukiwaniu czwartego wymiaru „Golgota” - kwiecień 2006, W poszukiwaniu czwartego wymiaru „Golgota” - Świdnica, wrzesień 2000, W poszukiwaniu czwartego wymiaru „Kalwaria” - marzec 2007.
Piotr Bernacki. 40 lat pracy artystycznej - wystawa w tarnowskiej Galerii TCK
Galeria Tarnowskiego Centrum Kultury, Rynek 5, Tarnów
Wernisaż w środę 24 września o godz. 18:00, ekspozycja do 18 października 2014
Wystawa plenerowa Pawła Chary ,,Mrożek – Życie warte jest życia'' na Krakowskim Przedmieściu
- Szczegóły
- Mirek
- Kategoria: Wystawy
- Odsłony: 14677
Od 20 września 2014 roku można oglądać plenerową wystawę fotografii Pawła Chary ,,Mrożek – Życie warte jest życia'' na Krakowskim Przedmieściu - Skwer ks. Jana Twardowskiego w Warszawie. Organizatorem wystawy jest Fundacja im. Sławomira Mrożka.
Fotografie prezentowane na Krakowskim Przedmieściu to symbole; pokazują Mrożka na pograniczu światów. Świat realny ściera się tu ze światem wewnętrznym, czego efektem są obrazy - osadzone w niezwykłych, malowniczych, czasem niepokojących, a czasem zupełnie codziennych przestrzeniach - które są odzwierciedleniem momentu, w którym akurat Sławomir Mrożek został “przyłapany”.
Daleki, lub bliski, obecny, lub zagłębiony w galaktyce swoich myśli. Każdy portret to próba zgłębienia tego niezwykłego człowieka, chęć dotarcia do sedna jego myśli. Próba odpowiedzi na pytanie, kim tak naprawdę był autor ponadczasowego „Tanga”.
Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''
Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''
Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''
Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''
Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''
Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''
Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''
Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''
Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''
Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''
Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''
Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''
Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''
Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''
Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''
Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''
Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''
Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''
Fot. Paweł Chara. ,,Mrożek – Życie warte jest życia''
Prócz warszawskiej odsłony ekspozycja prezentowana będzie m. in. w Krakowie, Wrocławiu, Łodzi, Paryżu, Rzymie, Berlinie.
Mrożek pieczołowicie chronił swoje życie prywatne. Niechętny wywiadom, zdawkowy w wypowiedziach, wycofany, momentami nieobecny, zyskał wizerunek nostalgika. Poza żoną Susaną nikt nie miał wstępu do prawdziwego świata Mistrza Sławomira. Sytuacja uległa zmianie, gdy do gabinetu twórcy zaproszony został Paweł Chara - fotografik, pełnił rolę jego osobistego sekretarza, a także dokumentował ostatnie dwa lata życia pisarza.
Projekt: „Mrożek – życie warte jest życia” realizowany jest przez fundację noszącą imię polskiego dramaturga. Jego głównym celem jest ukazanie nowej, nieznanej twarzy Mrożka, pobudzenie dyskusji o literaturze Mistrza oraz przypomnienie wielkiego człowieka, który na trwałe zapisał się w świadomości Polaków. Paweł Chara, założyciel i prezes zarządu fundacji, przyznaje, że głównym celem jego spotkania z pisarzem było przygotowanie albumu fotograficznego. Z biegiem czasu Mrożek i jego świat pochłaniał go coraz bardziej. Pojawiały się wciąż nowe pomysły, a pierwotna idea rozrastała się o nowe komponenty.
Prezentacja w Warszawie wpisuje się w blisko dwuletni cykl wystaw objętych honorowym patronatem Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego.
To pierwszy z trzech elementów przedsięwzięcia. Kolejnym jest książka, w której, oprócz fotografii Chary, pojawi się pierwszy tekst wdowy po pisarzu - Susany Osorio Mrożek. Publikacja ukaże się w marcu 2015 roku. W przygotowaniu jest również 40-minutowy film dokumentalny z „gabinetu” pisarza. Premiera zaplanowana jest na koniec 2014 roku.
„Bardzo dobra fotografia. Niewątpliwie świetnie oddaje atmosferę intymnego świata tego Samotnika. Poszczególne obrazy otwierają kolejne opowiadania. Czarno-biała, kontrastowa forma kreuje tajemniczy, nieznany świat Mistrza”
Tomek Sikora
Paweł Chara – urodzony 16 lutego 1978 roku w Dębnie (województwo zachodniopomorskie).
Uznany fotografik, przyrodnik, podróżnik, osobisty sekretarz Sławomira Mrożka. Ma za sobą kilkadziesiąt autorskich wystaw prezentowanych w kraju i za granicą. Publikuje w prasie (m. in. „National Geographic”, „Poznaj Świat”, „Gazecie Wyborczej”, "Tygodnik Powszechny", "Przekrój", "Polityka", „ Ptaki Polski ”), książkach i albumach. Jedyny europejski stały współpracownik „China National Geographic”. Wykładowca prestiżowej szkoły fotograficznej, Akademii Nikona.
Prezes Fundacji im. Sławomira Mrożka. Prace Chary sprzedawane są w limitowanych seriach, odpowiednio sygnowanych stemplem autora. Pod koniec 2011 roku Paweł rozpoczął projekt poświęcony jednemu z najwybitniejszych dramatopisarzy – Sławomirowi Mrożkowi. W latach 2011-2013 mieszkał z Mistrzem w Nicei.
Wystawa fotografii Pawła Chary ,,Mrożek - Życie warte jest życia''
Krakowskie Przedmieście – Skwer ks. Jana Twardowskiego, Warszawa
Ekspozycja do 13 października 2014
Honorowy Patronat: Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej Bronisław Komorowski