– „Pałac”

Prezentowana na wystawie seria fotografii Pałac (2008) jest fragmentem cyklu Briesen (1995-2009), w którym artysta łączy odrębne serie zdjęć, tworzące razem osobisty obraz doświadczania, obserwowania i oswajania nie-swojego miejsca: Berlina. Początkowo odbywało się z perspektywy gościa, a od kilku lat – mieszkańca. Jednym z głównych tropów jest słowo Briesen, które jest niemieckojęzyczną nazwą rodzinnego miasta artysty – Wąbrzeźna. …

– „Pałac”

Prezentowana na wystawie seria fotografii Pałac (2008) jest fragmentem cyklu Briesen (1995-2009), w którym artysta łączy odrębne serie zdjęć, tworzące razem osobisty obraz doświadczania, obserwowania i oswajania nie-swojego miejsca: Berlina. Początkowo odbywało się z perspektywy gościa, a od kilku lat – mieszkańca. Jednym z głównych tropów jest słowo Briesen, które jest niemieckojęzyczną nazwą rodzinnego miasta artysty – Wąbrzeźna. Cykl zawiera kilkanaście odrębnych wątków, w których autobiograficzne motywy z życia w Berlinie mieszają się z własną, często niejednoznaczną, przeszłością i teraźniejszością miasta.

 „Widoczne na fotografiach z serii Pałac ruiny budynku, to - pisze Witold Kanicki w tekście do katalogu - pozbawiony dawnej świetności Pałac Republiki, uwieczniony przez polskiego artystę w ostatniej fazie rozbiórki.

Wybudowany w połowie lat 70. Pałac Republiki do czasów zjednoczenia Niemiec pełnił reprezentacyjną funkcję wschodnioniemieckiego parlamentu. Postawiono go w miejscu berlińskiego Zamku – dawnej siedziby królów i cesarzy pruskich. Zbombardowany w trakcie wojny Zamek został rozebrany decyzją NRD-owskich władz, które nie chciały odbudować budynku, widząc w nim jedynie wyraz imperializmu poprzednich reżimów. Skonstruowana w zamian nowoczesna bryła Pałacu Republiki szybko stała się „pocztówkowym” symbolem Wschodnich Niemiec. Po upadku berlińskiego muru symbol ten stał się jednak niewygodny dla nowych rządów zjednoczonych Niemiec, a stwierdzenie obecności azbestu w konstrukcji budynku tylko przyspieszyło decyzję o jego rozbiórce. Jednocześnie planuje się obecnie przywrócenie przedwojennego charakteru miejsca, co wiąże się z rekonstrukcją starego Zamku pruskiego. Zanim jednak doszło do całkowitej destrukcji NRD-owskiego symbolu, teren zrujnowanej zabudowy stał się przedmiotem fotograficznego projektu Zielińskiego, który zdecydował się na stworzenie nietypowej, wieczornej dokumentacji.

Decyzję o fotografowaniu pozostałości Pałacu Republiki łączyć można ze skomplikowaną historią tego miejsca. Choć architektura często staje się nośnikiem symbolicznych komunikatów, to z pewnością w przypadku budynków pełniących funkcje publiczne dochodzi do kumulacji różnego typu znaczeń, wyrażanych monumentalnością czy też ornamentyką. Pomocne w odczytaniu zdjęć Zielińskiego okazuje się również wyjątkowe światło zmierzchu, które łączy te prace z wielowiekową konwencją nokturnu.”

Postanowiłem – pisze artysta – że dziś przyjrzę się z bliska Wielkiej Historii, która od kilku miesięcy dokonuje się w Mitte. Kilka razy już to odkładałem. Chyba było wokół zbyt dużo podniecenia i dziwacznej pewności, że choć nie widzieliśmy upadku muru to teraz możemy to sobie nadrobić. A w dodatku niewielkim wysiłkiem, bo Wielka Historia została tym razem zaaranżowana spektakularnie i wygodnie, tak żeby każdy miał dobry widok.

Nieoczekiwanie mój zamiar zmienił się w swoistą osobistą konfrontację z przemijaniem i samotnością. (Berlin, listopad 2008, późne popołudnie).

W marcu br. Krzysztof Zieliński prezentuje również prace z cyklu Briesen na wystawie Wszystko w porządku? eksponowanej w Galerii Starter w Poznaniu.

Krzysztof Zieliński urodził się  w 1974 roku w Wąbrzeźnie. Absolwent Katedry Fotografii w Szkole Filmowej FAMU w Pradze (2001), gdzie od 2009 wykłada. Projekty artystyczne: Cathedral (1997), Hometown (2000-2003), Random Pleasures (2002-2005), Parlamentarians (2006), Seens (2005-2007), Millennium School (2007), Briesen (1995-2009). Prace artysty prezentowane były m.in. Galerie Velryba (Praga), Galerii Zderzak (Kraków), Galerii Starmach (Kraków), Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki (Warszawa), Centrum Sztuki Współczesnej "Znaki Czasu" (Toruń). Artysta mieszka i pracuje w Wąbrzeźnie i Berlinie.

Centrum Kultury Zamek, Galeria Fotografii pf, Poznań, ul. Św. Marcin 80/82,
wystawa czynna od 8 marca do 30 kwietnia