wideo, fotografia, malarstwo, film, rysunek

Wystawa w CSW jest pierwszą próbą przedstawienia kluczowej dla okresu awangardy lat 70. postaci sztuki współczesnej - Pawła Kwieka: artysty i myśliciela, niezwykłego człowieka, podejmującego w swojej twórczości podstawowe sprawy egzystencjalne takie jak: bycie, byt, dobro, piękno, miłość. …

wideo, fotografia, malarstwo, film, rysunek

Wystawa w CSW jest pierwszą próbą przedstawienia kluczowej dla okresu awangardy lat 70. postaci sztuki współczesnej - Pawła Kwieka: artysty i myśliciela, niezwykłego człowieka, podejmującego w swojej twórczości podstawowe sprawy egzystencjalne takie jak: bycie, byt, dobro, piękno, miłość.

Wystawa prezentuje filmy Kwieka zrealizowane w ramach Warsztatu Formy Filmowej, w tym najgłośniejszy i najbardziej znany eksperymentalno-polityczny film 1,2,3 – ćwiczenia operatorskie (1972), równie eksperymentalny film Niechcice (1973) zrealizowany w PGR Niechcice w ramach warsztatów z młodzieżą i przez młodzież, z artystą w roli operatora kamery, oraz film Poemat o świadomości (1977) z udziałem młodzieży z klas maturalnych.

Oprócz działań i form filmowych przedstawione są także fotografia, poezja, wypowiedzi, teatr, rysunek, performance. Przypomniane zostają takie działania, prace, wydarzenia jak akcja fotograficzna podczas I festiwalu Studentów Szkół Artystycznych (czerwiec 1971) w Nowej Rudzie, Trzy plakaty (1977), Model świadomości Gilforda (1980) oraz Sytuacje niezidentyfikowane (1978). 

Ekspozycja zawiera pionierskie i unikalne w skali sztuki europejskiej prace takie jak, cykl Video A-Z (1974), wideorysunki Video O i Video P, Rysunki video-fotograficzne (1977) oraz Video-oddech (1978), w których artysta bada i problematyzuje relacje pomiędzy cielesnością człowieka a mediami elektronicznymi, w szczególności - telewizją. 

Wystawa prezentuje Pawła Kwieka jako poetę i mistyka. Przypomniane są cykle fotograficzne takie jak Spotkania ze światłem (1991) oraz filmy wideo takie jak Rozmowa z Bogiem I i Rozmowa z Bogiem II. 

Prezentacja ukazuje Pawła Kwieka jako autora manifestów, tekstów i koncepcji dotyczących sztuki, jej współczesnego języka, jako artystę ciągle obecnego i zabierającego głos w sztuce, kulturze, jako myśliciela i filozofa - autora koncepcji m.in. nowej antropologii oraz sztuki dialogu (lata 90. prezentowane poprzez prace Dialog Świętych, Możliwe modele ekumenizmu oraz wiersz Tekst kultury, zaczynający się od słów: „Tekst kultury dzisiaj piszę”). Poprzez przywołanie tych ostatnich oraz wcześniejszych prac wystawa prezentuje Pawła Kwieka jako część dziedzictwa neoawangardy, do którego odwołują się współcześni.

Kurator: Marek Goździewski

Paweł Kwiek (ur. w 1951 w Warszawie) jest absolwentem Wydziału Operatorskiego Łódzkiej Szkoły Filmowej, którą ukończył w 1974. Od 1970 uprawia eksperymentalny film, sztukę wideo, fotografię oraz realizuje działania artystyczne z wykorzystaniem innych dyscyplin sztuki, kultury i nauk pokrewnych (filozofia, teatr, poezja, socjologia, itp.). Razem z artystami, takimi jak Józef Robakowski, Jan Świdziński, Zbigniew Dłubak, Zofia Kulik, zaliczany jest do kluczowych postaci polskiej neoawangardy lat 70.

Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa, ul. Jazdów 2,
wystawa czynna od 16 kwietnia do 30 maja