Własny balans bieli

Podczas fotografowania szarej karty Kodaka lub jej odpowiednika firmy Lastolite czy Sekonic, automatyka aparatu samoczynnie ustawia prawidłowy balans bieli. Parę chwil i po kłopocie. Zrobimy to przy każdym rodzaju światła i nie musimy zawracać sobie głowy żadnymi dodatkowymi korektami. Na zdjęciach szarość będzie neutralna – to najważniejsza cecha tego balansu bieli.

Kiedy stosować?

To najlepsza opcja do fotografowania przy jednolitym świetle studyjnym błyskowym, ciągłym przy świetlówkach, żarówkach oraz tam, gdzie na balans bieli mają duży wpływ mocne kolory otoczenia. Zakres własnego balansu bieli obejmuje temperatury barwowe od 2000 do 10 000 K i dodatkowo korektę koloru. Stosując własny balans szybko przekonamy się, że nie zawsze potrzebna jest na zdjęciu całkowicie achromatyczna biel. Sztucznie będą wyglądać zachody słońca czy twarz przy świecach. To znak, że musimy użyć innego balansu bieli.

Opcje dodatkowe balansu bieli:

Korekta balansu bieli i braketing.

Korygować możemy każdy balans bieli. Problemem jest jedynie czas, który należy na to poświęcić i możliwość korekcji przy bezpośrednim podglądzie rezultatu (w Canonie EOS 50D niestety nie da się tak zrobić). Dodatkowo aparaty fotograficzne mogą mieć braketing korekty balansu bieli. To też zajmuje czas i dużo miejsca na karcie.

Automatyczny balans bieli AWB dla każdego rodzaju balansu.

Najczęściej AWB to osobna opcja, działająca dobrze przy temperaturach barwowych zbliżonych do światła dziennego – tak jest w Canonach EOSach i większości aparatów cyfrowych. Pentax rozszerzył tę funkcję na wszystkie balanse bieli. To bardzo przydatne i lepsze rozwiązanie, gdy fotografujemy w świetle mieszanym, lub gdy pojawiają się w kadrze dominanty pochodzące od intensywnych barw.